003 - Plany

     Widmo spała jak zabita w swoim pokoju. Światło padające przez okno raziło ją w oczy. Leniwie przekręciła się na bok i jeszcze mocniej wtuliła w poduszkę, otworzyła delikatnie oczy i spojrzała na zegarek stojący na półce. 10:44 - przeczytała. Przewróciła się na plecy i ziewnęła podnosząc się do pozycji siedzącej. Od niechcenia przetarła oczy i wstała. Podeszła do wielkiego lustra z czarną ramą stojącą obok szafy. Przyjrzała się dokładnie swojemu wyglądowi po czym uchyliła drzwiczki od garderoby. Jej oczom ukazała się po brzegi wypchana ubraniami półka. Wzięła pierwszą lepszą z wierzchy czarną koszulkę i szare dresowe spodnie po kolana. Odwróciła się na pięcie w kierunku drzwi do jej prywatnej toalety. Po pięciu minutach wyszła z niej już ubrana oraz uczesana. Chwyciła z krzesła swoją czarną torbę i uchyliła okno. Nie chciała się spotkać z swoją matką. Wczoraj jej się wyjątkowo upiekło z pewnością z powodu tak późnej pory... Zgrabnie weszła na okno i przeszła na drugą stronę. Przeszła po framudze domu i wskoczyła na dach sąsiadującego budynku. Zaczęła biegnąć pochylona do przodu w taki sposób żeby nie zwracać na siebie uwagi. Kiedy dotarła do odpowiedniego miejsca zgrabnie zeskoczyła na wielki kubeł na śmieci który wydał charakterystyczny odgłos. Wyszła z zakamarka na środek placu. Jej oczom ukazali się uśmiechnięci ludzie, dzieci biegające wokół fontanny i inni... 

 - Widmo! - usłyszała swoje imię i odwróciła się w stronę z której dobiegało. Była to Ilaya. Dziewczyna podbiegła szybka do młodej Kenobi i stanęła tuż przed nią.

 - Co jest Mambi? - zapytała używając jej ksywki.

 - No jak to co? Słyszałam o całym planie i chcę pomóc! - zaczęła podekscytowana zagarniając swoje brązowe kręcone włosy. 

 - Chodź - powiedziała Widmo i zaczęła iść przed siebie.

 - Przepraszam, że mnie wczoraj nie było... Wypadła mi bardzo ważna sprawa - powiedziała rozmarzonym głosem.

 - No opowiadaj co się stało, że jesteś taka wniebowzięta? - spytała widząc zadowoloną przyjaciółkę.

 - Nie będę cię zanudzać...

 - Mów - powiedziała Kenobi szturchając w ramię Ilaye.

 - No bo już nie długo nie będę jedynaczką! - pisnęła ze szczęścia Mitelson.

 - Gratuluję - odpowiedziała rudowłosa widząc radość przyjaciółki. Ilaya od zawsze była jedynaczką a jej marzeniem było mieć rodzeństwo... Widmo nie widziała szczęścia w posiadaniu piszczącego bachora ale może to dlatego, że nie potrafiła docenić tego czego miała.

 - Dzięki... Jak ja bym chciała mieć braciszka... albo nie niech to będzie dziewczynka - zaczęła snuć plany.

 - Mambi to będzie dziecko nie zabawka - powiedziała śmiejąc się Widmo.

 - Ale i tak ubiorę je w jakieś słodziutkie ciuszki - stwierdziła.

 - Heh... No ale jak na razie to sobie poczekasz długie dziewięć miesięcy.

 - Szybko zleci - stwierdziła podskakując.

 - I naprawdę ty jesteś ode mnie starsza? - zapytała ze zdziwieniem Widmo.

 - No a jakże o równe 4 miesiące i 18 dni - podsumowała.

 - No dobra chodź.

 - A tak w ogóle to gdzie mnie ciągasz?

 - Mówiłaś, że chcesz pomóc w planie.

 - No tak ale super pomysł z tym rekrutowaniem nowych. Im nas więcej tym weselej! - krzyknęła.

 Po drodze Ilaya opowiadała o szczęściu jakie ją spotkało. Widmo przysłuchiwała się jej i cieszyła się myślą o entuzjastycznej młodszej wersji Ilay. Kenobi miała bardzo dużą zaletę umiała słuchać. Nie potrzebowała ciągłej chwały i bycia w centrum zainteresowania. Przyjaciele odgrywali w jej życiu ważną rolę. Po niespełna dwudziestu minutach dotarli do opustoszałego magazynu na obrzeżach miasta. 

 - Co tu robimy? - spytała Mambi rozglądając się dookoła. Znajdowali się w jednej z bocznych zapomnianych uliczek.

 - Chodź, za chwilę ci wszystko wyjaśnię - powiedziała ciągnąc Ilaye wgłąb opuszczonego miejsca. Po paru dłuższych chwilach znalazły się w obszernym pomieszczeniu z mnóstwem sprzętów.

 - Gdzie jesteśmy? - zapytała szesnastolatka obracając się dookoła.

 - Tu była kiedyś nagłośnia. Dawno, dawno temu.

 - I co się stało? - zapytała przecierając ręką jeden z paneli.

 - Firma która ją prowadziła upadła oraz wyjechała stąd a sprzęt pozostał. 

 - No dobra a po co my tu? Otwieramy stację? 

 - Nie ale zrobimy tu bazę skąd nadamy naszą audycję o zbiorze rekrutów - powiedziała i usiadła na jednym z foteli.

 - Ale dlaczego nie z starej bazy? Mamy tam sprzęt i w ogóle - powiedziała Mambi.

 - Kiedy nadamy nagranie z łatwością nas namierzą. A i lepiej żeby namierzyli tą ruderę - powiedziała pokazując wszystko dookoła - niż żeby znaleźli całą naszą siedzibę.

 - Ty to jednak jesteś mądra - powiedziała kiwając głową.

 - A wątpiłaś w to kiedyś? - zapytała i do niej mrugnęła.

 - Zawsze i wszędzie - odpowiedziała po czym obie się roześmiały.

 - Masz coś do jedzenia? - zapytała młodsza.

 - Jestem Ilaya ja zawsze mam coś do jedzenia - powiedziała i wyciągnęła z torby paczkę żelków i rzuciła ją w kierunku Widma.

 - Dzięki - odpowiedziała i zaczęła zajadać gumowe stworki. Mambi usiadła na fotelu obok oraz zaczęła próbować coś włączyć.

 - Coś nie idzie! To jest zepsute! - powiedziała uderzając maszynę.

 - Radzę użyć guzika z napisem ''START'' - powiedziała i wskazała palcem na wielki czerwony przycisk.

 - Wiedziałam - odpowiedziała dziewczyna i włączyła machinę. Całe pomieszczenie w mgnieniu oka się rozjaśniło oraz guziki przed dziewczynami nabrały świecących kolorów oraz zaczęły mrugać.

 - Coś nie widzę mojej przyszłości w komputerach - stwierdziła.
 - Nie przejmuj się od czego mamy Ratsona - odpowiedziała połykając ostatniego żelka - Zgaduje, że nie masz więcej?
 - Chodźmy stąd. Pójdziemy zjeść coś porządnego - zaproponowała.
 - Zgoda - odparła i kliknęła jeden z guzików na panelu i wszystko zgasło.

---

     Judy chodziła po ulicach razem z Annie. Nastolatki przyjaźniły się mimo swoich poglądów. Maszerowały prawie pustymi uliczkami mijając kawiarenki. 

 - Widziałaś może Widmo? Podobno wróciła... - zapytała Kenobi podchodząc do jednej z wystaw.

 - Wczoraj wróciła w nocy - oznajmiła Blondi w ogóle nie zdziwiona tym, że Judy nie widziała się ze siostrą.

 - Macie w planach coś dużego? - zapytała z uśmiechem opierając się o ścianę.

 - My? W jakich planach? O czym mówisz? - zaczęła udawać, że nie wie o czym mówi.

 - Weź przestań przecież wiem, że stoisz po stronie Andy i Widma - oznajmiła beznamiętnie dziewczyna.

 - Nie stoję po ich stronie lecz uważam, że Widmo ma rację - odparła.

 - Jak wolisz ale nie sądzę żeby trzy osoby mogły cokolwiek zdziałać - powiedziała Kenobi poprawiając sobie włosy. Anie uśmiechnęła się słysząc, że Judy myśli, że są w tym tylko we trzy. Chociaż jej myśli przerwała informacja, że przecież niedługo nagłośnią w radiu informacje o rekrutowaniu nowych buntowników. Zaczęła rozmyślać nad całą sprawą zapominając, że obok niej stoi Judy.

 - Stewoja do Annie - Annie zamrugała oczami i dostrzegła przed sobą Judy która machała jej ręką przed oczami.

 - Chodźmy... - zaczęła Blondi lecz nie dane było jej skończyć ponieważ podbiegła do nich Andy cała zdyszana.

 - Heyo Blondi, siemanko Juds - przywitała się oraz oparła się o pobliski mur.

 - Stało się coś? - zapytała Kenobi podnosząc brew i bacznie obserwując zachowanie koleżanki.

 - Szukam Widmo - oznajmiła i przeniosła wzrok na niebieskooką.

 - Nie widziałam jej od wczoraj.

 - A ja od czterech dni - wtrąciła Judy.

 - Przecież Widmo znikła na dwa - zdziwiła się Anderson - Eee tam nieważne... To co nie wiecie gdzie ona jest tak? - W odpowiedzi otrzymała kiwnięcia głowami.

 - Idziesz z nami czy szukasz nadal mojej idiotycznej siostry?

 - Po pierwsze: Widmo nie jest idiotyczna ale genialna. Po drugie: Muszę znaleźć ją dlatego niestety nie dam rady z wami iść. A i po trzecie: Jesteś kretynką która nie potrafi dostrzec prawdy o Widmo - oznajmiła i odbiegła.

 - Nie przejmuj się Andy ona...

 - Wiem, wiem... Andy jest jedynie wierna Widmu czego nigdy nie pojmę. 

 - Idziemy? - spytała.

 - Mhmm...

---

     Widmo kończyła jeść drugą paczkę chipsów. Siedziała razem z Ilayą w pabie wujka Josha - Matiasa. 

 - Mówiąc porządne jedzenie nie miałam na myśli chipsów oraz napoi energetyzujących - oznajmiła Mambi.

 - A czy to nie jest zdrowe? Chipsy to przecież ziemniaki - zlekceważyła słowa koleżanki i zrobiła kolejny łyk napoju.

 - Ehh... Na serio? Nie chcesz zjeść nic normalnego?

 - Ale to jest normalne i daje mi więcej sił niż zwykły posiłek - odparła zjadając ostatni okruszek.

 - No dobra to co teraz? - zapytała a Widmo odwróciła się w stronę barmana.

 - Matias, możemy zrobić tutaj małe zebranie! - krzyknęła w jego stronę.

 - Tylko mi nie rozwalcie lokalu - odparł i puścił do nich oczko. Kenobi spojrzała na Mambi oraz wyciągnęła z kieszeni komunikator. Po chwili wysłała wiadomości do wszystkich którzy zostali przydzieleni do tego zadania. Z powodu, że ta misja jest bardziej skomplikowana i niebezpieczna do zadania zostali wybrani najbardziej zaufani i oddani buntownicy. Po piętnastu minutach wszyscy powoli zaczęli się schodzić. Na sam koniec przyszła Blondi wraz z Andy. 

 - Okey nasza dziesiątka - powiedziała Ilaya wskazując na siebie oraz przyjaciół - będzie kierować całą misją.

 - No ja się zajmę zbieraniem chętnych po emisji radiowej - oznajmiła Rachel.

 - Ellie, ja, Blondi, Andy oraz Dylan dopracujemy wszystkie szczegóły - dopowiedziała Widmo.

 - Ja zdobędę informację o zabezpieczeniach stacji Daleranu - dodał Josh.

 - Adrian, Mart i Ilaya waszym zadaniem będzie zorganizowanie sprzętu oraz alibi - zwróciła się do dwóch szatynów i dziewczyny.

 - Nie ma sprawy - odpowiedzieli równocześnie.

 - A teraz mnie posłuchajcie uważnie gdyby coś się nie udało wszystko idzie na mnie. Zrozumiane? Zwalacie wszystko na mnie.

 - To nie sprawiedliwe. Wszyscy bierzemy w tym udział - odezwał się Josh przerywając Widmu.

 - Ale ja wpadłam na ten pomysł i w dodatku noszę na nazwisko Kenobi nic mi nie zrobią - odparła opierając się o fotel.

 - Niech ci będzie ale...

 - Nie ma żadnego ''ale'' i do tego nie dojdzie bo nasz plan będzie idealny - przerwała Lalusiowi. 

 - No to co ja idę szukać sobie pomocników bo sama całego Daleranu nie oblecę - poinformowała Rachel oraz wyszła z pabu uśmiechnięta zostawiając resztę samą.

 - My idziemy załatwić sprzęt i transport - oznajmili Mart i Adrian.

 - Czekajcie. Przydam wam się - powiedziała Mambi i także wstała - No to my lecimy. Trzymajcie się! - rzuciła a po chwili cała trójka znikła. W pabie została tylko szóstka przyjaciół.

 - Czemu nigdy nie bierzecie mnie do wymyślania planu - zaczął Josh - Przecież to ja zdobywam informację i wszystko inne.

 - Nie marudź jak dziecko - upomniała go Andy.

 - Widmo - powiedział błagalnym głosem i spojrzał na nią swoimi piwnymi oczami.

 - Niech będzie ale nie myśl sobie za dużo - odparła robiąc twardą minę.

 - Kochasz mnie - powiedział a po sekundzie oberwał ciastkiem w twarz.

 - Tamten pocałunek był tylko dlatego, że przegrałam zakład - syknęła. 

 - Dobra koniec tego - przerwała Blondi.

 - Podzielimy się teraz na grupy dwuosobowe i każda będzie musiała coś zrobić - powiedziała Widmo - Dylan ty i Annie zajmiecie się całym włamaniem do systemu.

 - Zgoda - odparli równocześnie.

 - Andy i Ellie nie pozabijacie się ale zorganizujecie dokładny plan działanie.

 - Może być - mruknęła Anderson.

 - Ja... - zaczęła Kenobi ale Josh zaczął krzątać - i Josh - dopowiedziała niechętnie - zajmiemy się resztą planów. Są jakieś pytania? - rozejrzała się po znajomych - Widzę, że nie więc zamykam posiedzenie.

---

Nasi wierni fani witajcie!!!

A więc jakby ująć stał się cud ponieważ Eira przeczytała w swoim życiu pierwszą książkę!!! A do tego nie była to lektura!!! Na marginesie uwierzcie mi że to niezły wyczyn bo ta zawsze na streszczeniu była jak lektury omawialiśmy a teraz z własnej woli przeczytała książkę... Na pewno się wkurzy że to tu piszę bo to jest bez sensu ale niech będzie kazała mi napisać notatkę to piszę... 

A może coś teraz na temat? No okey a więc czekamy na komentarze i te dobre i te złe ponieważ one nas motywują.

Dedyk dla White Angel

NMBZW